Τελικά κατάφερα στο χάος του διαδυκτίου να ανακαλύψω το  «ΧΕΛΜΟ» το ηλεκτρονικό πλέον έντυπο του ομωνύμου συνδέσμου. Περιδιάβηκα στο περιεχόμενό του (πιστεύω όλο) και θέλω να ευχηθώ στη διοίκηση του Συνδέσμου και στους υπεύθυνους της έκδοσης αυτής τα συγχαρητήριά μου και να επιτύχουν τους υψηλούς στόχους τους.

Εδώ δικαιούμαι να καταθέσω το πώς νιώθω για το νέο αυτό ξεκίνημα που οι νέοι του Χελμού επιχειρούν  αφού στην διαδρομή μου γνώρισα και τα δύο ξεκινήματα του ΧΕΛΜΟΥ. Στα επτά μου χρόνια παρακολούθησα, όσο ήταν δυνατό τότε, την έκδοση της εφημερίδας μας «ΧΕΛΜΟΣ» και στα εβδομήντα μου την νέα μορφή του εντύπου με τον ίδιο τίτλο.

Χαιρετίζω λοιπόν τον ενθουσιασμό των νέων ανθρώπων  που αποφάσισαν και δεν έμειναν πίσω στους καιρούς αλλά προχώρησαν μπροστά στην νέα τεχνολογία και χαίρομαι ειλικρινά γιαυτό.Αποχαιρετώ όμως  μια ολόκληρη ζωή που σαν βίοι παράλληλοι προχωρήσαμε με το «ΧΕΛΜΟ» με μια πικρή γεύση που μένει και θα μένει αμείωτη «περιμένοντας την εφημερίδα μας». Πιστεύω ότι οι αναγνώστες του νέου ΧΕΛΜΟΥ θα είναι περισσότεροι και θα καταφέρουν να αποκτήσουν περισσότερους φίλους στο διαδύκτιο αλλά και  να γίνουν γνωστές οι πολλές ομορφιές της περιοχής μας πράγμα που εύχομαι ολόψυχα.Εμείς όμως οι παλαιοί που δεν μας είναι εύκολη η διαχείριση της νέας τεχνολογίας, θα χάσουμε την επαφή που νιώθαμε όταν ανοίγαμε και φυλλομετρούσαμε το ΧΕΛΜΟ. Αυτόματα επικοινωνούσαμε με τα αδέλφια μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τους συμμαθητές μας στην Αμερική στην Αυστραλία στην Αθήνα αλλά και με όλους τους απανταχού συμπατριώτες μας. Ίσως συνεχισθούν αυτές οι επαφές με όσους από εμάς τους γέροντες το θέλουν και έχουν την ευχέρεια να ασχοληθούν με την νέα τεχνολογία αλλά μόνο για όσο διάστημα μας επιτρέπει το Αλτσχάϊμερ.
Ελπίζω ότι, με τον  καιρό, θα ανέβει στο διαδύκτιο όλη η ύλη, όπως δήλωσε ο σχεδιαστής του νέου ΧΕΛΜΟΥ κύριος Σωτηρόπουλος, η οποία από το 1949 έχει συμπεριληφθεί στην εφημερίδα και έτσι θα είναι εύκολη η πληροφόρηση για όσους θέλουν να μάθουν την ιστορία του τόπου. Επειδή θέλω να παραμείνω ρομαντικός και θιασώτης του έντυπου ΧΕΛΜΟΥ, θα ολοκληρώσω την βιβλιοδεσία του (μέχρι το 558 φύλλο) και θα αποτελεί, για μένα, το Ευαγγέλιο της Ακράτας και γενικά της Ανατολικής Αιγιάλειας.

Ακράτα 18 Φεβρουαρίου 2012

Σπυρίδων Μ. Ασημακόπουλος