Του κ. Γιώργου Νικολόπουλου
Όλοι οι γονείς, στην Ελλάδα, φροντίζουν περισσότερο από άλλους τα παιδιά τους. Είναι πάρα πολύ προστατευτικοί και πάντα, προσπαθούν να τους προσφέρουν ό,τι καλύτερο.
Εμείς οι παλαιότεροι, που ζήσαμε δύσκολη παιδική ηλικία και στερηθήκαμε πολλά, είμαστε υπερβολικοί σε προσφορές στα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Πιστεύουμε ότι, εφόσον μπορούμε, πρέπει να προσφέρουμε σε αυτά ό,τι εμείς δεν πήραμε κάποτε...
Τα παιδιά μας έχουν πάτνα περισσότερα από όσα πραγματικά χρειάζονται. Παίρνουν παιχνίδια, βιβλία, ρούχα και τα παίζουν ή τα διαβάζουν ή τα χρησιμοποιούν πολύ λίγο. Συνήθως τα βαριούνται..
Όμως κάποτε τα παιδιά πρέπει να ακούν και το "όχι" των γονιών τους. Ας τους πούμε ότι τούτη τη στιγμή δεν μπορούν να έχουν αυτό που επιθυμούν.
Πιστεύω ότι συχνά πρέπει να χρωστάμε στα παιδιά μας κάτι που πολύ το θέλουν. Είναι ωραίο όμως να τους το πάρουμε κάποια στιγμή που δεν το περιμένουν και που δεν συνδέεται με κάποια επιτυχία τους ή γιορτή τους. Τότε έχει μεγαλύτερη αξία το δώρο. Είναι ένα μάθημα ότι ισχύει εκείνο το "όχι". Πάντα να τους χρωστάμε κάτι...
Όμως πρέπει να υπάρχουν και όρια. Ανταπόκριση στις υποχρεώσεις τους: στο σχολείο, στη συμπεριφορά τους και στην αναγνώριση των θυσιών που κάνουν οι γονείς τους. Και τώρα που βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση, πρέπει τα παιδιά να μειώσουν τις απαιτήσεις τους.
Από νωρίς πρέπει να μάθουν ότι δεν μπορούν να έχουν ό,τι επιθυμούν ή ό,τι άλλο έχουν οι φίλοι τους. Βέβαια και η άρνηση πρέπει να γίνεται με ωραίο τρόπο και το "όχι" να είναι δικαιολογημένο.
Ακόμη, οι μητέρες πρέπει να μάθουν στα παιδιά τους, αγόρια ή κορίτσια και να μαγειρεύουν. Από δέκα χρονών και πάνω, να φτιάχνουν κάποια εύκολα και νόστιμα φαγητά. Θα διαπιστώσετε ότι σε πολλά αγόρια αρέσει να ανακατεύονται στη κουζίνα και στο μαγείρεμα. Αν αύριο πετύχουν σε σχολή μακριά από το σπίτι τους, θα τους είναι εύκολο να φτιάξουν ένα χορταστικό φαγητό. Ας μην ξεχνάμε ότι το έτοιμο φαγητό έξω από το σπίτι, δεν είναι ωφέλιμο σαν το σπιτικό φαγητό. Ξέρουμε όλοι ότι έξω πληρώνεις αρκετά χρήματα και φεύγεις σχεδόν νηστικός. Και μην ξεχνάτε ποτέ τη συβλουλή που συχνά σας λέω: Μη μιλάτε πολύ για τα παιδιά σας, μιλάτε πολύ με τα παιδιά σας.